10 najlepszych ciekawostek o tańcu

Pochodził od nazwiska aktora Harry'ego Fox'a. Harry Fox faktycznie wprowadził kroki kłusujące do tego tańca niespotykane wcześniej w balecie. Z założenia foxtrot miał być tańcem prostym, płynnym i dającym rozluźnienie. W drodze ewolucji stał się bardzo techniczny i zwany jest dziś "najtrudniejszym spacerem świata"

Od miasta Charleston w Południowej Karolinie. Taniec został nazwany tak przez kompozytora Jamesa P. Johnsona, który po raz pierwszy usłyszał rytm tańca pośród pracowników portu w Charleston.

Masajowie. Podczas tańca nie wolno dotknąć ziemi piętami, należy cały czas skakać na palcach.

Flamenco. W tradycyjnym flamenco zawodowi tancerze mają zazwyczaj ponad 30 lat, a młodych ludzi nie uważa się za odpowiednio dojrzałych, aby swym tańcem oddać "duende" (duszę) flamenco. Odróżnia to flamenco od innych tańców, w których zawodowi tancerze są młodzi, wykorzystując szczyt sprawności fizycznej przypadający zazwyczaj na lata 20-25.

Hakę. Współcześnie haka stanowi ważną część dziedzictwa narodowego Nowej Zelandii. Nauczana jest ona w szkołach, a także wykonywana przez nowozelandzkich żołnierzy. Najbardziej znaną haką jest „Ka mate”. Od 1905 r jest ona wykonywana przed każdym meczem przez All Blacks, nowozelandzką drużynę rugby

Z Turcji . Wirujący derwisze to zakon muzułmański powstały w XIII wieku w Turcji. Charakterystyczną cechą uczestników tego zakonu jest medytacja w ruchu w postaci szeregu figur "tanecznych", z których najbardziej widowiskowym jest umiejętność szybkiego wirowania (stąd nazwa).

W tańcach latynoamerykańskich oprócz sztywnej ramy, bardzo powszechne jest także tańczenie w trzymaniu za jedną rękę, a nawet tańczenie bez trzymania się partnerów - zależnie od wykonywanej figury. W pewnych tańcach (np. rumbie i cha-chy) prawie nie występuje inne trzymanie. W tańcach standardowych sztywna rama nigdy nie jest zmieniana - we wszystkich figurach obowiązuje ta sama rama. Niedozwolone jest tam trzymanie za jedną rękę, ponieważ oznaczałoby to rezygnację ze standardowej ramy.

Tak, ponieważ pewne elementy stroju są dozwolone dla wybranych klas tanecznych. Przepisy tańca towarzyskiego jasno określają jakie elementy stroju może założyć tancerz mający daną klasę taneczną. Niewystarczająco zaawansowani tancerze nie mogą np. założyć fraka w przypadku mężczyzny i kryształów swarovskiego w przypadku kobiety. Dopuszczalne fryzury również zależą od posiadanej klasy tanecznej.

Tango. Turniejowe tańce towarzyskie dzieli się na standardowe i latynoamerykańskie (w każdej z grup jest po 5 tańców). Jednak podział ten nie zawsze był taki sam. Współcześnie tango jest tańcem standardowym, lecz dawniej było uznawane za taniec latynoamerykański. Dla równowagi, dawniej za taniec standardowy uważano paso doble, które obecnie jest tańcem latynoamerykańskim.

W lewo. Partner oraz partnerka w większości figur głowę mają skierowaną w lewo (tak jakby zerkali na własny łokieć w ramie). Występują jednak figury, w których ustawienie głowy się zmienia (np. partner zerka na swoją partnerkę), choć częściej dotyczą one partnerek, niż partnerów.