10 najtrudniejszych zagadek o oczach

Struktura Kalb ar-Riszat w Mauretanii, znana także jako Oko Sahary, przez długi czas uważana była za efekt uderzenia meteorytu. Jednak dokładne badania nie wykazały żadnych śladów metamorfizmu uderzeniowego. Obecnie uznawana jest za pozostałości niedoszłego wulkanu. Struktura o średnicy 40 kilometrów jest doskonale widoczna z satelity.

Nawet bez ruchu gałek ocznych, ludzkie pole widzenia rozciąga się na ponad 180 stopni - jesteśmy w stanie kątem oka dostrzec rzeczy, które znajdują się nieco za nami. Gdy pozwolimy na ruchy gałek ocznych, pole widzenia wzrasta do około 200 stopni.

Prawidłowe ogniskowanie obrazu nosi nazwę emetropii. Deuteranopia -wada polegająca na nierozpoznawaniu barwy zielonej Protanopia – wada polegająca na nierozpoznawaniu barwy czerwonej. Monochromatyzm - całkowita niezdolność do rozpoznawania barw.

Zgodnie z Ewangeliami, Jezus nie wyróżniał się wyglądem od współczesnych mu Żydów. Gdyby nie miał, tak jak, oni, brązowych oczu - z pewnością zostałoby to zauważone jako cecha niezwykła i odnotowane.

Tritanopia – wada wzroku polegająca na nierozpoznawaniu barw żółtej i niebieskiej. Wada dotyczy około 0,0015% (0,002% mężczyzn i 0,001% kobiet) populacji. Wada ta jest wynikiem braku czopków czułych na barwę niebieską.

Gonioskopia jest jednym z badań przeprowadzanych w celu wykrycia jaskry i klasyfikacji jej na jaskrę z otwartym bądź zamkniętym kątem przesączania. Najczęściej do przeprowadzenia badania używa się jednego z lusterek trójlustra Goldmanna.

Człowiek zazwyczaj wyczulony jest jedynie na około 500 000 barw. Tetrachromatem nazywamy człowieka, który poprzez posiadanie 4 receptorów barw widzi nawet 99 milionów odcieni.

Większość kręgowców, w szczególności te nocne, posiada za siatkówką warstwę zwaną tapetum lucidum. Odbija ona światło z powrotem do siatkówki, dzięki czemu fotoreceptory mogą wyłapać je także "w drodze powrotnej".

Kałamarnice olbrzymie mają największe oczy spośród wszystkich zwierząt (być może poza niepotwierdzonymi kałamarnicami kolosalnymi), o średnicy do 30 centymetrów. Duże oczy pozwalają lepiej dostrzegać skąpe światło głębin, w tym światło bioluminenscencyjne emitowane przez żywe organizmy.

Nerw odwodzący (łac. nervus abducens) – VI nerw czaszkowy. Ma charakter ruchowy. Unerwia mięsień prosty boczny gałki ocznej. Jego porażenie powoduje zeza zbieżnego (strabismus convergens). Nerw odwodzący w zatoce jamistej otrzymuje włókna współczulne ze splotu jamistego. W oczodole może otrzymywać także włókna czuciowe od nerwu ocznego.