Skale 10 najtrudniejszych zagadek

Skala Mallampatiego to stosowana w anestezjologii czterostopniowa skala określająca stopień trudności intubacji tchawicy uwarunkowanej budową anatomiczną jamy ustnej. Skala przedstawia się następująco: 1) widoczne podniebienie miękkie, języczek, gardło i zarys migdałków 2) widoczne podniebienie miękkie i języczek 3) widoczne podniebienie miękkie i podstawa języczka 4) nie widać podniebienia miękkiego

Skala beauforta ma 13 stopni od 0°B do 12°B

Skala NYHA – zaproponowana przez Nowojorskie Towarzystwo Kardiologiczne (NYHA – New York Heart Association) skala służąca do klasyfikacji ciężkości objawów niewydolności serca. Aktualnie, ze względu na swoją prostotę i stopień rozpowszechnienia, jest najczęściej używaną w naukach klinicznych.

Skala Rankine’a – skala termometryczna opracowana przez Williama Rankine’a. Jest to skala absolutna, tzn. zero w tej skali oznacza najniższą możliwą temperaturę, jaką może mieć kryształ doskonały, w którym ustały wszelkie drgania cząsteczek (zero bezwzględne). Temperatura ta została obliczona na podstawie funkcji uzależniającej temperaturę od energii kinetycznej drgań cząsteczek w krysztale doskonałym.

Skala Ballinga to skala obrazująca zawartość cukru w roztworze. Skalę tę opracował w 1843 r. Carl Balling, niemiecki profesor chemii z Politechniki w Pradze. W skali Ballinga wyskalowane są areometry Ballinga. W piwowarstwie stosuje się stopnie Ballinga do określenia gęstości brzeczki (ekstraktu), z której powstało piwo.

Skala Saffira-Simpsona (5 stopniowa skala zniszczenia) opracowana zostala w 1969 przez Herberta Saffira oraz Boba Simpsona w celu klasyfikacji huraganów wg intensywności wiatrów ciągłych. Służy ona do oszacowania potencjalnych szkód, powstałych w momencie wejścia huraganu na ląd.

Skalę opracowali John A.H. Forrest i współpracownicy w 1974 roku. Skala Forresta jest ważnym narzędziem do klasyfikowania pacjentów z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego pod względem ryzyka zgonu. Jest również stosowana do przewidywania ryzyka powtórnego krwawienia, a także do oceny sposobów interwencji endoskopowej. Kryteria te są niezbędne do prawidłowego planowania leczenia endoskopowego i chirurgicznego krwawienia z wrzodów żołądka

W stosunkowo bliskim otoczeniu Ziemi, według danych z 2018 roku, obserwuje się ponad 17 tysięcy planetoid, w tym ponad 1800 potencjalnie niebezpiecznych asteroid i tylko kwestią czasu pozostaje kolejne zderzenie z takim obiektem. Aby temu zapobiec, niezbędne jest określenie orbity danego obiektu i ocena stopnia zagrożenia. W tym celu powstały dwie skale – Torino i skala Palermo.

Skala Torino to 11-stopniowa skala (od 0 do 10) według której NASA ocenia potencjalne zagrożenie katastrofą kosmiczną jakie stwarzają rozmaite obiekty nadlatujące w kierunku Ziemi z kosmosu (planetoidy, komety, meteroidy). Skala Torino została ustalona w 1995 r. przez profesora Richarda Binzela. W 1999 r. na międzynarodowej konferencji w Turynie we Włoszech zastąpiła skalę Palermo.

Skala Ballinga – skala obrazująca zawartość cukru w roztworze. W skali Ballinga wyskalowane są areometry Ballinga. W piwowarstwie stosuje się stopnie Ballinga do określenia gęstości brzeczki (ekstraktu), z której powstało piwo.