Pytania o soli

Jej głównym składnikiem jest chlorek sodu (NaCl), który ma zastosowanie jako konserwant oraz przyprawa. Sól może zawierać również niewielkie ilości związków jodu. Sód pochodzący z soli kuchennej pełni wiele ważnych funkcji w organizmie.

Higroskopijność wchłanianie wilgoci. Sól kuchenna, sól stołowa – artykuł spożywczy, będący prawie czystym chlorkiem sodu (NaCl), stosowany jako wzmacniacz smaku i naturalny konserwant, jest wysoce higroskopijna. W handlu dostępna jest zwykle w formie oczyszczonej soli warzonej oraz nieoczyszczonej soli kamiennej.

Tężnia, gradiernia są budowlą z drewna i wypełnione jest wiązkami gałązek tarniny, na które z góry spływa solanka rozbijając się o poszczególne gałązki, co powoduje zwiększanie stężenia soli w solance. Pierwotnie, w XVII-XVIII w. tężnie służyły w do uzyskiwania soli kuchennej, obecnie jako ogromne inhalatoria w kurortach. Największe w Europie, najsłynniejsze i najstarsze (XIX wiek) polskie tężnie znajdują się w Ciechocinku.

Znajduje się w Dżibuti na terenie Afryki. Jest położone w depresji 155 m. p.p.m, co stanowi najniższy punkt kontynentu Afryki. Zasolenie wód 34,8% sprawia że jest to drugie po Stawie Don Juan (Antarktyda) najbardziej zasolone jezioro na ziemi. U brzegów jeziora pracują odsalarnie, które odzyskują sól, eksportowaną głównie do Etiopii.

Staw Don Juan na Antarktydzie w Ziemi Wiktorii jest najbardziej słonym zbiornikiem wodnym na Ziemi. Jego wody osiągnęły poziom zasolenia 44.2%, co powoduje, że nie zamarzają nawet w antarktycznej zimie. Teoretyczne wyliczenia wskazują, że powinny pozostać płynne nawet w temperaturze -50°C.

Izohaliny to rodzaj izolinii łączących punkty o jednakowym zasoleniu w zbiornikach wodnych. Nazwa pochodzi z języka greckiego, gdzie ἴσος (czyt. ísos) znaczy identyczny, równy, a ἅλς (czyt. háls) sól.

W Bochni i Kłodawie wydobywa się głównie sól kamienną, a w Inowrocławiu potasową.

W roku 2011 NASA wystrzeliła satelitę z urządzeniem Aquarius, przeznaczonym do pomiarów zasolenia wód powierzchniowych. Uzyskane przez niego ilustracje pozwoliły odkryć sezonowe zmiany w rozchodzeniu się słodkiej wody z Amazonki. Zależnie od pory roku woda albo kieruje się w stronę Afryki, albo w stronę Karaibów.

Zasolenie Morza Czerwonego sięga 41‰ (na północnym krańcu), podczas gdy średnia dla oceanów to ~35‰. Dzieje się tak ze względu na duże parowanie, brak większych rzek przynoszących słodką wodę oraz izolację od reszty Oceanu Indyjskiego.

Zasolenie wody w Arktyce zmienia się wraz ze zmianami pór roku, szczególnie przy powierzchni - gdy powiększa się lub maleje warstwa lodu. Średnie zasolenie jest niskie ze względu na małe parowanie i spory dopływ słodkich wód z syberyjskich rzek.